|
Odmiana jest mutantem Red Delicious znalezionym w 1881 w USA na terenie szkółki przedsiębiorstwa Stark Bros. Odmiana o wybitnych deserowych walorach smakowych. Owoc kształtu ściętego stożka, słodki, chrupiący, aromatyczny i soczysty. Owoce średnie (ok. 160 g) z wyraźnymi pięcioma żebrami, rozpoczynającymi się przy zagłębieniu kielichowym i ginącymi w środkowej części owocu. Skórka gruba, mocna, gładka, pokryta w całości ciemnokarminowym, smużkowatym rumieńcem. Korona drzewa duża, rozłożysta, średnio zagęszczona, o lekko zwisających konarach. Drzewo rośnie silnie. Zaczyna owocować w 5-6 roku. Owocuje umiarkowanie, lecz corocznie. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w połowie października, a dojrzałość spożywczą w styczniu. W przechowywalni mogą być magazynowane aż do maja nie tracąc walorów spożywczych. Odmiana bardzo odporna na mróz, średnio odporna na choroby. |
|
|
Niemiecka odmiana rodząca niezbyt duże, kulistostożkowate, lekko żebrowane owoce z mocnym, sinawym nalotem i grubą, tłustawą, zielonożółtą skórką prawie w całości pokrytą ciemnoczerwonym, rozmyto-paskowanym rumieńcem. Miąższ owoców białawożółty lub żółtozielonkawy, zwięzły, mało soczysty, słodkawy, średnio smaczny. Szypułka średniej grubości, zwykle długa. Kielich mały, zamknięty. Owoce dojrzewają w drugiej połowie października, ale do zjedzenia nadają się dopiero w grudniu. Mogą poleżeć nawet do maja. Nadają się przede wszystkim na przetwory. Drzewa późno rozpoczynają owocowanie, dając co drugi rok umiarkowanie obfite plony. Na mróz są niezbyt wytrzymałe, na choroby – mało podatne. |
|
Stara odmiana o dość dużych, kulistych lekko spłaszczonych owocach. Owoce posiadają mocną, żółtawozieloną skórkę. Miąższ owoców zielonkawobiały, luźny, soczysty, wyraźnie kwaskowaty. Owoce nadają się do zbioru w połowie października i mogą być przechowywane do kwietnia. Drzewa rosną silnie, tworząc kuliste korony. Dość późno wchodzą w owocowanie, nie każdego roku dając obfite plony. Dzięki małej podatności na choroby i dużej wytrzymałości na mróz są wyjątkowo długowieczne. |
|
|
Angielska odmiana opisana w 1820 r., spotykana głównie na północy kraju. Owoce średniej wielkości, kuliste lekko spłaszczone, bardzo regularne owoce o gładkiej, żółtej lub zielonkawożółtej skórce. Miąższ owoców kremowobiały, kruchy, silnie soczysty, kwaskowato słodki, smaczny. Owoce dojrzewają w ostatnich dniach września. Zerwane w tym terminie dają się przechować do stycznia. Mogą być wykorzystane jako owoce deserowe i do przerobu. Drzewa charakteryzują się silnym wzrostem. Tworzą kuliste, gęste korony. Późno rozpoczynają owocowanie. Na mróz są dość wytrzymałe, na choroby – mało podatne. |
|
Reneta Złota (Królowa Renet) |
|
Angielska odmiana wprowadzona do uprawy w XVII w. Rodzi duże lub średniej wielkości owoce o cienkiej, złotożółtej skórce, w znacznej części pokryte pomarańczowoczerwonym, niezbyt mocnym rumieńcem. Miąższ owoców białawożółtawy, zwięzły, średnio soczysty, kwaskowaty, smaczny.Owoce nadają się do zbioru w drugiej połowie września i dają się przechować do końca grudnia Mogą być wykorzystane do bezpośredniego spożycia i na przetwory. Drzewa rosną umiarkowanie silnie, tworząc szerokie korony. Wcześnie wchodzą w owocowanie, plonując obficie, ale przemiennie. Wymagają dobrych gleb (na słabszych część owoców spada przed zbiorem). Na mróz są niezbyt wytrzymałe, na choroby – mało podatne. |
|
|
|
|
<< pierwsza < poprzednia 1 2 3 4 następna > ostatnia >>
|
|
Strona 1 z 4 |
