Wyhodowana na początku XIX wieku w niemczech. Bardzo powszechna odmiana produkcyjna. Rodzi duże (6-8 g), sercowate owoce o żółtej skórce z obfitym czerwonym rumieńcem pokrywającym prawie cały owoc. Miąższ owoców chrząstkowaty, bardzo aromatyczny, jasnożółty, soczysty, słodki i smaczny. Sok bezbarwny. Owoce dojrzewają późno - nadają się do zbioru szóstym tygodniu dojrzewania czereśni (koniec lipca). Drzewa w okres owocowania wchodzą wcześnie. Rosną silnie, tworząc kształtną koronę o mocnej konstrukcji. Drzewa plonują obficie i regularnie. Odmiana odporna na choroby. Na mrozy dość wrażliwa.

Odmiana stara, nieznanego pochodzenia. Owoce są duże, ciemnowiśniowe lub zupełnie czarne. Miąższ smaczny, ciemnoczerwony, chrząstkowaty i wytrzymały na transport  Owoce dojrzewają późno, w 5-6 tygodniu dojrzewania czereśni. Drzewo tworzy dużą, rzadką szerokojajowa koronę, jest dość wytrzymałe na mróz, wchodzi późno w okres owocowania. Owocuje bardzo obficie. Odmiana doskonała na użytek deserowy i na przetwory.

Owoce duże (6-7 g) o ciemnym, czerwonobrązowym zabarwieniu. Bardzo podobne do owoców odmiany Sznajdera Późnej. Odróżnia się od niej brakiem wyraźnego czubka tzw. „noska”. Najcenniejsza odmiana późna o wybitnych walorach smakowych. Owocuje obficie i regularnie. Wymaga ciepłego stanowiska. Jest wrażliwa na mrozy, szczególnie na wiosenne i późnowiosenne przymrozki.

Czereśnia hedelfińska - stara odmiana niemiecka. Bardzo smaczna odmiana deserowa o dużej wartości handlowej. Drzewo rodzi wydłużone, sercowate owoce duże lub bardzo duże (około 7,5- 8,5 g), lśniące, ciemnoczerwone (czerwonobrązowe). Miąższ ciemnoczerwony, chrząstkowaty, winno-słodki, korzenny, soczysty. Pestka wydłużona. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągająca w połowie lipca, w siódmym tygodniu dojrzewania czereśni. Drzewo rośnie silnie. Tworzy rozłożystą koronę z wyraźnie zwisającymi gałęziami.. W okres owocowania wchodzi średnio wcześnie. Plonuje obficie i corocznie. Podatna na choroby, zwłaszcza raka bakteryjnego. Odmiana dobrze przystosowana do klimatu Polski.

Odmiana prawdopodobnie pochodzi z Francji. Owoce małe i średniej wielkości (ok. 4-5 g), wydłużone. Skórka ciemnoowoczarna, błyszcząca, z delikatnymi, jasnymi punktami. Miąższ ciemnoczerwony, miękki, smaczny. Sok rubinowoczerwony, silnie barwiący. Odmiana deserowa i przetwórcza. Nadaje się zwłaszcza na soki i kompoty. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają  w połowie lipca. Drzewo rośnie średnio silnie, tworzy gęstą, odwrotnie stożkowatą koronę o dość grubych gałęziach. Wcześnie wchodzi w okres owocowania. Plonuje obficie i regularnie.  Bardzo wrażliwa na moniliozę. Średnio podatna na raka bakteryjnego i drobną plamistość liści drzew pestkowych. Średnia wrażliwość na mróz.

Odmiana o nieznanym pochodzeniu. W Poznańskiem, Kaliskiem i na Kujawach znana jako Hedelfińska, Ogoniora lub występująca bez nazwy. Rodzi bardzo małe lub małe (3,5–5,5 g), sercowate, nieco wydłużone, prawie czarne owoce o ciemnoczerwonym, półchrząstkowym, soczystym, dość smacznym miąższu, barwiącym na czerwono. Pestka owoców średniej wielkości, wydłużona. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągaja pod koniec czerwca lub na początku lipca (w 4. tygodniu dojrzewania czereśni). Drzewa rosną silnie, tworząc szerokostożkowate korony. Wcześnie wchodzą w owocowanie. Plonują wyjątkowo obficie i prawie corocznie. Są wytrzymałe na mróz i mało podatne na gumozę.

Odmiana o nieustalonym pochodzeniu. Rodzi średniej wielkości (6,0–7,5 g), sercowate, wydłużone, białawożółte owoce, z dużym, różowym rumieńcem. Miąższ owoców kremowobiały, miękki, soczysty, o bezbarwnym soku, słodkawy i smaczny. Pestka średniej wielkości, wydłużona, lekko spłaszczona. Owoce zazwyczaj nadają się do zbioru połowie czerwca, czyli w 3. tygodniu dojrzewania czereśni. Owoce łatwo się odgniatają i bardzo żle znoszą transport. Drzewa charakteryzują się silnym wzrostem. Tworzą luźne, szerokostożkowate korony o grubych, mocnych konarach. Wcześnie rozpoczynają owocowanie, dając corocznie obfite plony. Na mróz są dosyć wytrzymałe,  na choroby są mało podatne.

Odmiana na Kujawach pod nazwą Sercówka Czarna. Rodzi średniej wielkości  (blisko 7 g), sercowate, wydłużone, ciemnoczerwone owoce. Miąższ owoców dość miękki, ciemnoczerwony, soczysty, z sokiem barwiącym na czerwono, kwaskowatosłodki, smaczny. Pestka duża, spłaszczona, wyraźnie wydłużona. Owoce dojrzewają w połowie czerwca, czyli w trzecim tygodnia dojrzewania czereśni. Drzewa rosną silnie, tworząc kuliste koronyi. Zaczynają owocować stosunkowo wcześnie. Plonują dość regularnie i zwykle obficie. Są mało podatne na raka bakteryjnego i wytrzymałe na mróz.

Odmiana historyczna opisywana już przed ponad 150 laty. Osiąga dojrzałość w pierwszym tygodnia sierpnia. Owoc średniej wielkości, smaczny, o ściętym płaskim czubku. Strona przyszypułkowa płaska. Odmiana bardzo interesująca, ze względu późną na porę dojrzewania.

Odmiana niemiecka wyhodowana w Gubinie w połowie XIX wieku. Owoce duże lub bardzo duże (8-10 g), szerokosercowate, spłaszczone. Skórka wiśniowobrązowa, w pełnej dojrzałości wiśniowoczarna, lśniąca. Miąższ bardzo smaczny, jasnoczerwony, słodko-winny, chrząstkowaty. Owoce średnio wrażliwe na pękanie, dobrze znoszą transport. Owoce odróżniają się od odmiany Germersdorfska - Bieńkówka jedynie małym noskiem na czubku owocu. Dojrzewa pod koniec szóstego tygodnia dojrzewania czereśni (w drugiej dekadzie lipca). Drzewo rośnie bardzo silnie tworząc wyniosłą piramidalną koronę. Średnio wcześnie wchodzi w owocowanie. Plonuje umiarkowanie obficie. Tylko w rejonach cieplejszych, na żyznych glebach owocuje obficie. Średnio wrażliwe na mróz, pąki kwiatowe i kwiaty wrażliwe na przymrozki wiosenne. Mało podatna na raka bakteryjnego