stare odmiany
Sznajdera Późna


Odmiana niemiecka wyhodowana w Gubinie w połowie XIX wieku. Owoce duże lub bardzo duże (8-10 g), szerokosercowate, spłaszczone. Skórka wiśniowobrązowa, w pełnej dojrzałości wiśniowoczarna, lśniąca. Miąższ bardzo smaczny, jasnoczerwony, słodko-winny, chrząstkowaty. Owoce średnio wrażliwe na pękanie, dobrze znoszą transport. Owoce odróżniają się od odmiany Germersdorfska - Bieńkówka jedynie małym noskiem na czubku owocu. Dojrzewa pod koniec szóstego tygodnia dojrzewania czereśni (w drugiej dekadzie lipca). Drzewo rośnie bardzo silnie tworząc wyniosłą piramidalną koronę. Średnio wcześnie wchodzi w owocowanie. Plonuje umiarkowanie obficie. Tylko w rejonach cieplejszych, na żyznych glebach owocuje obficie. Średnio wrażliwe na mróz, pąki kwiatowe i kwiaty wrażliwe na przymrozki wiosenne. Mało podatna na raka bakteryjnego