Niemiecka odmiana znana od początku drugiej połowy XIX w., sporadycznie spotykana na północy kraju i w rejonach podgórskich. Rodzi małe (60–110 g), kuliste owoce. Skórka mocna, zielonkawożółtej z intensywnym, czerwonobrunatnym rumieńcem. Miąższ owoców żółtawy, mało soczysty, średnioziarnist kwaskowatosłodki z delikatnym, korzennym posmakiem, smaczny. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą pod koniec września i mogą być przechowywane przez miesiąc. Drzewa rosną dość silnie, tworząc szerokostożkowate, zagęszczone korony z gałązkami przewieszającymi się pod ciężarem owoców. Wcześnie rozpoczynają owocowanie, plonując obficie i zwykle co rok. Na mróz są wytrzymałe, na parcha – mało podatne.