Odmiana opisana już w połowie XVIII w. Owoce małe  (60–90 g), kuliste, ścięte przy szypułce. Skórka zielonkawożółta pokryta ordzawieniem. Miąższ owoców biały lub kremowobiały, średnio soczysty, jędrny, w pełnej dojrzałości masłowy, słodki i jednocześnie lekko kwaskowaty, wyraźnie korzenny. Owoce nadają się do zbioru w drugiej połowie września. Owoce deserowe i przeznaczone do przerobu na marynaty w zalewie octowej, kompoty i susze. Drzewa rosną dość silnie, tworząc stożkowe korony. Zaczynają owocować bardzo wcześnie dając nie każdego roku bardzo obfite plony. Są mało podatne na choroby i dostatecznie wytrzymałe na mróz.