Francuska odmiana otrzymana w 1788 r. Ma dosyć duże (około 150 g), nieco asymetryczne i wydłużone owoce. Skórka mocna, zielonożółta z niezbyt silnym, czerwonym rumieńcem. Miąższ owoców żółtawo-biały, w gruszkach dobrze dojrzałych bardzo soczysty i masłowy, kwaskowatosłodki o korzennym posmaku, bardzo smaczny. Owoce nadają się do zbioru zwykle w drugiej połowie września i dają się przetrzymać do połowy października. Mogą być wykorzystane do bezpośredniego spożycia, na susz i kompoty. Drzewa rosną silnie, tworząc wysmukłe, nieco zagęszczone korony. Zaczynają owocować dość wcześnie, plonując obficie i stosunkowo regularnie. Dostatecznie wytrzymałe na mróz.