Francuska odmiana wprowadzona do uprawy w 1875 r., w Polsce spotykana głównie w centrum. Rodzi duże owoce (160–240 g). Skórka  zielonkawożółta z słabym, czerwonawobrunatnym rumieńcem. Miąższ owoców żółtawobiały, średnioziarnisty, dość soczysty, smaczny. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą pod koniec sierpnia. Nadają się do bezpośredniego spożycia i przetworów. Drzewa wyróżniają się słabym wzrostem. Tworzą luźne korony z gałęziami łatwo wyłamującymi się pod ciężarem owoców mimo szerokich kątów rozwidleń. Bardzo wcześnie rozpoczynają owocowanie. Na parcha są mało podatne, na mróz – niezbyt wytrzymałe, zwłaszcza w młodym wieku.