Francuska odmiana uzyskana przez Williama  Fourcine w 1882 r. Rodzi średnio duże lub duże owoce (150–220 g) z zieloną, szorstką skórką. Miąższ owoców biały lub żółtawobiały, początkowo drobnoziarnisty, a w pełnej dojrzałości masłowy, średnio soczysty, słodkowinny, nieco aromatyczny i smaczny. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą w drugiej połowie października. Znoszą przechowywanie do stycznia. Mogą być wykorzystane do bezpośredniego spożycia i na przetwory. Drzewa tworzą stożkowate korony z lekko przewieszającymi się gałązkami. Wcześnie wchodzą w owocowanie, każdego roku dając obfite plony. Wymagają dobrych i ciepłych gleb. Są dość wytrzymałe na mróz i mało podatne na parcha.