Angielska odmiana wprowadzona do uprawy w XVII w. Rodzi duże lub średniej wielkości owoce o cienkiej, złotożółtej skórce, w znacznej części pokryte pomarańczowoczerwonym, niezbyt mocnym rumieńcem. Miąższ owoców białawożółtawy, zwięzły, średnio soczysty, kwaskowaty, smaczny.Owoce nadają się do zbioru w drugiej połowie września i dają się przechować do końca grudnia  Mogą być wykorzystane do bezpośredniego spożycia i na przetwory. Drzewa rosną umiarkowanie silnie, tworząc szerokie korony. Wcześnie wchodzą w owocowanie, plonując obficie, ale przemiennie. Wymagają dobrych gleb (na słabszych część owoców spada przed zbiorem). Na mróz są niezbyt wytrzymałe, na choroby – mało podatne.