stare odmiany
Lubaszka

Lubaszka (Prunus insititia Juss.) – gatunek obejmujący kilka typów, w Europie spotykany już w VI w. Rodzi bardzo małe (12–14 g), owalne lub prawie kuliste, ciemnogranatowe owoce z intensywnym, niebieskim nalotem. Miąższ owoców zielonkawy, soczysty, średnio zwięzły, wyraźnie kwaskowaty i średnio smaczny, silnie związany z pestką. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą w pierwszej połowie września i długo utrzymują się na drzewie. Mogą być wykorzystane do bezpośredniego spożycia i do przerobu. Drzewa rosną niezbyt silnie, tworząc najczęściej rozłożyste korony z lekko przewieszającymi się pędami. Wcześnie wchodzą w owocowanie, plonując bardzo obficie, często przemiennie. Rozmnażają się samoistnie przez odrosty. Na mróz są bardzo wytrzymałe, na choroby – mało podatne.